Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Ο καθρέφτης του φεγγαριού - απόσπασμα




Η Αννέτ περπατούσε στους δρόμους του Σάο Πάολο τρομοκρατημένη. Τα βήματά της, σχεδόν πάντα, την οδηγούσαν στη φαβέλα που μεγάλωσε. Ποτέ δεν μπόρεσε να ξεκόψει από αυτό τον πόνο της ψυχή της. Γυρνούσε πάντα εκεί, φορτωμένη με δώρα και τρόφιμα για τα παιδιά. Δεν είχε ξεχάσει και ποτέ δε μπόρεσε να ξεχάσει την νοτισμένη ιστορία της από την υγρασία της ομίχλης που σκέπαζε τα χειμωνιάτικα πρωινά την παράγκα που ζούσε. Είχε γεννηθεί κάποιο ξημέρωμα, δίπλα σε ένα μίζερο μπουρδέλο που τα αγκομαχητά ακούγονταν μέχρι έξω, όταν τα φώτα της πόλης ήταν ακόμα σβησμένα, όταν οι πυροβολισμοί από τις συμμορίες χαράκωναν το σκοτάδι και οι ήχοι από τις αυτοσχέδιες μπάντες σιγούσαν. Ακριβώς την ώρα που το Σάο Πάολο φανέρωνε το διαφορετικό του πρόσωπο. Γεννήθηκε εκεί που η αξιοπρέπεια έχει ξεχάσει την ανθρώπινη ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου