Χριστουγεννιάτικη Νοσταλγία

Χριστουγεννιάτικη Νοσταλγία

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και σκέφτομαι τα δεκάδες μηνύματα που θα πάρω στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο με ευχές φίλων, γνωστών, συνεργατών αλλά και αγνώστων. Θα πάρω ευχές και από εταιρίες που έτυχε κάποτε να ζητήσω μια πληροφορία για κάποιο προϊόν ή υπηρεσία. Πολλές φορές, το όνομά μου, θα είναι ανάμεσα σε άλλα σε μια λίστα παραληπτών. Δεν θα είμαι η Αντιγόνη, αλλά μία Αντιγόνη. Απρόσωπες ευχές, σε γλώσσα μηχανής. Στιγμιαία η χαρά. Δεν θα έχουν χρώμα, ούτε συναίσθημα. Πολλές φορές, οι ευχές θα είναι τα λόγια κάποιου άλλου που μας εντυπωσίασαν. Ίσως και κάποιος σύνδεσμος να μας στέλνει να δούμε τις ευχές με κίνηση, ένας Άγιος Βασίλης να τραγουδά, ή να χορεύει, ή… 

Κλείνω τα μάτια μου και γυρνάω πίσω στον χρόνο. Πιστέψτε με, είναι πολύ εύκολο. Πλησιάζουν Χριστούγεννα και σκέφτομαι τις χριστουγεννιάτικες κάρτες που θα έρθουν σπίτι μου. Ευχές από φίλους ή συγγενείς που ζουν στο εξωτερικό, από συνεργάτες που θέλουν να σε ευχαριστήσουν με αυτό τον τρόπο. Πολύχρωμες κάρτες, χαρούμενες, πολλές φορές πασπαλισμένες με ασημόσκονη, για να αποδώσουν την απαραίτητη αίγλη των ημερών. Και τις χαρούμενες φωνές των γονιών μου όταν τις αντίκριζαν στο ταχυδρομικό κουτί. Με ανυπομονησία έσκιζαν τον φάκελο και αφού διάβαζαν γρήγορα τις ευχές, μετά μοιράζονταν την χαρά τους με την υπόλοιπη οικογένεια, επιδεικνύοντας την κάρτα που στη συνέχεια γινόταν στολίδι του Χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Κάρτες γεμάτες με γράμματα, γραμμένα από το χέρι κάποιου ανθρώπου, με ένα γραφικό χαρακτήρα μοναδικό που προδίδει την ψυχή του. Κάρτες με προσωπικότητα. Ο ταχυδρόμος εκείνες τις μέρες έμοιαζε με τον Άγιο Βασίλη που μοίραζε ευχές σε όλον τον κόσμο. 

Πόσο θα ήθελα να βρω μια από αυτές τις μέρες μια Χριστουγεννιάτικη κάρτα μέσα στο ταχυδρομικό κουτί του σπιτιού μου, ανάμεσα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, της εφορίας, του τηλεφώνου, του νερού, των τελών κυκλοφορίας, της ασφάλειας αυτοκινήτου που να μην έχει νούμερα, παρά μόνο γράμματα πλάγια γραμμένα με στυλό.

Αντιγόνη Πόμμερ